Op de verzoeningsvergadering die naar aanleiding van de stakingsaanzegging voor 17 augustus werd georganiseerd, bleek nogmaals een fundamenteel verschil in visie met de directie over de verlofproblematiek voor het treinbegeleidingspersoneel.
De graduele opbouw van het minimum gegarandeerd verlof verloopt in onze ogen te langzaam. De OVS deed een tegemoetkoming door te verzoeken dat in de kerstvakantie volgens een aangepaste dienstregeling zou worden gereden die meer ruimte tot verlof laat, en dat vanaf februari verlof zou kunnen worden toegekend aan 15% van het voorziene kader. Dit voorstel werd niet aanvaard door de directie.
Meer nog, uit de gesprekken bleek dat de 15% een doelstelling blijft, die volgens de directie welliswaar in de meeste gevallen gehaald zal worden zonder dat ze daar evenwel harde garanties voor wil bieden. Nochtans is deze garantie voor de OVS essentieel omdat ze het personeel zekerheid biedt.
Het vlinderkader dat naar aanleiding van een eerdere staking door de OVS werd gesuggereerd aan de directie om aan deze 15% te kunnen voldoen, vormt reeds een flinke tegemoetkoming omdat we absoluut geen voorstander zijn van de flexibiliteit die van deze mensen zal worden verwacht. Voor de OVS zijn dus een flink een aantal voorwaarden verbonden aan dit idee. Het moet gaan om een supplementair kader, boven het normale treinbegeleidingscontingent, zuiver op vrijwillige basis en tegen een flinke bijkomende vergoeding zodat het ook interessant wordt om de extra inspanning te leveren. Ook moeten een aantal zekerheden voor dit kader vastgelegd worden, zoals een beperking van de afstand waarop ze inzetbaar zijn, een voorkeur voor vroege of late diensten en een aantal gekende vrije dagen.
De directie stelde dat, onder die voorwaarden, flink wat extra aanwervingen nodig zouden zijn. Nochtans is dit kader een vereiste om ook in kleinere depots de 15% verlof te kunnen garanderen. Het gegeven dat door de directie onze voorwaarden voor dit vlinderkader als te beperkend werden ervaren, legt ook duidelijk de krijtlijnen bloot waarbinnen de werkgroepen die met de erkende organisaties over dit onderwerp worden georganiseerd. Het wantrouwen voor deze werkgroepen blijkt dus terecht.
Hoewel de vergaderingen op een serene en constructieve wijze zijn verlopen, zijn we alsnog op een punt komen waar een staking onoverkomelijk is. De directie wil immers niet voorzien in een personeelsbestand dat in alle depots voor 15% van het voorziene kader verlof garandeert.
Natuurlijk is er extra personeel nodig, bovenop de huidige aanwervingen, om een werkbaar systeem te ontwikkelen waarmee men in alle depots (ook de kleinere) steeds een garantie op verlof kan bieden. Zulk een kader laat bovendien toe om méér personeel op de treinen in te zetten, waardoor zowel de kwaliteit van de dienstverlening als de veiligheid stijgen.
Bij de vorige actie reed volgens onze eigen tellingen minder dan de helft van de treinen, en dan nog door de massale inzet van omkaderingspersoneel, wat een zeer krachtig signaal was. De directie is zich daarvan bewust en deed alle moeite om dit cijfer te minimaliseren door in hun ‘officiële’ tellingen ook niet commerciële ritten van en naar de stelplaatsen mee te nemen.
De 15% verlofgarantie is een positieve strijd, een gerechtvaardigde strijd en dient op een eerlijke manier te worden verwezenlijkt. Daar gaan we als OVS voor. En we rekenen nogmaals op jullie massale steun.
