Een groot deel van het NMBS-personeel moet omwille van de hitte momenteel werken in uiterst moeilijke omstandigheden. Er is een hitteplan, maar dit is ontoereikend om te garanderen dat iedereen altijd en conform de welzijnscodex op een veilige en gezonde manier z’n werk kan uitvoeren.
We ontvingen de afgelopen dagen verschillende berichten van treinbegeleiders die aangaven dat ze overmand dreigden te worden door de hitte, maar door DPD, CPC en/of RDV onder druk werden gezet om hun dienst verder te zetten of een trein te verzekeren, waarbij zelfs woorden als “dienstweigering” gevallen zijn.
We benadrukken dat het treinbegeleidingspersoneel een veiligheidsfunctie uitoefent. Diverse rapporten van destijds CPS en nu B-SW benadrukken de invloed van de hitte op onder meer de waakzaamheid, het reactievermogen en de memorisatie van het personeel in veiligheidsfuncties, en dit al bij veel lagere temperaturen dan de drempelwaardes in het huidige hitteplan.
Elke druk van DPD, RDV, CPC, de verdeler of wie dan ook op personeel in een veiligheidsfunctie is niet enkel ongeoorloofd en ongepast, maar een gevaar voor de exploitatieveiligheid. De treinbegeleider, en enkel en alleen de treinbegeleider, is in staat om te oordelen of hij zijn veiligheidsfunctie ook in alle veiligheid kan uitvoeren. Als een treinbegeleider (of bestuurder) in eer en geweten beslist dat hij zijn prestatie niet kan verderzetten of een trein niet in alle veiligheid kan verzekeren, dan heet dit geen “dienstweigering” maar “verantwoordelijkheid nemen”.
Tegenover sommige treinbegeleiders werd zelfs geïnsinueerd dat ze zich maar ziek tijdens dienst moeten melden “als ze het niet meer aan kunnen”. Dergelijke uitlatingen staan haaks op wat van een welzijnsbeleid verwacht mag worden. Het is niet de bedoeling dat het personeel door moet werken tot het punt waar ze er letterlijk ziek bij neervallen, maar dat dit net voorkomen wordt door preventieve maatregelen.
Wij komen vandaag nog tussen op directieniveau en overwegen ook een verzoek tot tussenkomst bij de FOD WASO als toezichthoudende overheid.
Vrijdagavond ben ik mijn doodzieke dochter na een dienst van 9 uren op een snikhete trein ZONDER airco gaan ophalen in het station van Turnhout. Ze was oververhit, braakte, had hoofdpijn en kon amper op haar benen staan. Ze moest ondersteund worden om in de auto te geraken. Ik ben er onmiddellijk mee naar de huisartsenpost gereden en heb ze nog water gegeven. De dokter kon haar bloeddruk niet onmiddellijk vinden en moest haar andere arm proberen om een zeer lage bloeddruk te meten… Ze had een serieuze hitteplan en kon in shock geraken. Terug thuis heb ik haar onmiddellijk zout en suiker gegeven en fris water. Ze moest gaan liggen met haar benen omhoog en natte doeken rond haar nek om zo vlug mogelijk af te koelen . De volgende dagen rusten en drinken en zout bijnemen. Als jullie dit VERANTWOORD vinden, kruip dan zelf eens 9 uren in een hete trein zonder airco en hoop ondertussen dat je hart het niet begeeft….
Een kwade groet van een bezorgde moeder
Dit probleem stel ik vaker vast. Toen ik bij de spoorweg begon te rijden waren er bijna geen treinstellen met airco. Er waren ook weinig problemen of klachten. De pauze tijdens de diensten word vaak zo kort mogelijk gehouden, dat stel ik al jaren lang vast. Dus mogelijk wordt hierdoor een onvoldoende hydratatie in de hand gewerkt, of maakt het omschakelen van airco stel naar niet – airco stel en omgekeerd het werk zwaarder? het is misschien ook warmer dan in het verleden. Volgens mij moet er dringend een studie komen over dit probleem naar de reden waarom deze klachten en meldingen vaker voor komen.