Momenteel worden gesprekken gevoerd met de EO’s omtrent de herwaardering van het beroep van treinbestuurder. Deze gesprekken lopen trager dan verwacht, de geformuleerde voorstellen houden geen substantiële herwaardering in en aan het aspect ‘werkbaar werk’ wordt quasi volledig voorbijgegaan, op enkele vage toezeggingen na. Hierdoor laaien de emoties hoog op, en klinkt de roep om harde actie steeds harder.
We begrijpen deze emoties, maar emoties zijn zelden een goede raadgever. We zijn er niet van overtuigd dat in dit stadium harde acties van welke organisatie dan ook zullen leiden tot een sneller of beter resulaat. Integendeel. Een mislukte actie van een minderheid van de treinbestuurders vandaag hypothekeert het succes van alle acties die mogelijk in de toekomst nog gevoerd moeten worden.
We zijn de mening toegedaan dat geen enkele bond deze strijd alleen kan leveren, en dat enkel een breed front over de syndicale grenzen heen, en dat ook groeperingen zoals Belgian Train Driver (BTD) omvat, kan leiden tot een grondige herwaardering. Wat dit dossier betreft zijn er immers geen onoverbrugbare ideologische verschillen, en op lokaal niveau wordt over heel het land reeds constructief samengewerkt door lokale militanten, ongeacht hun syndicale kleur.
We nodigen alle betrokken organisaties dan ook uit om samen rond de tafel te gaan en een gemeenschappelijke lijst met eisen en breekpunten op te stellen, die als basis kan dienen voor de verdere onderhandelingen, en een gezamenlijk actieplan.
Betekent dit dat de OVS zich in slaap laat wiegen of niet strijdlustig is? Allerminst! Mocht blijken dat op termijn de onderhandelingen nergens toe leiden, of mocht een ‘akkoord’ worden doorgedrukt dat niet gedragen wordt door een duidelijke meerderheid van het besturingspersoneel, dan zal de OVS wel degelijk haar verantwoordelijkheid opnemen om de hoognodige herwaardering af te dwingen. In die zin werd ook een schrijven aan onze CEO mevr. Dutordoir gericht.
