Op de verzoeningsvergadering die in het kader van de alarmbelprocedure werd gehouden op 19 juni 2018, werd geen gevolg gegeven aan de eisen van OVS betreffende de herwaardering van het treinbesturingspersoneel. Om deze reden heeft de OVS een stakingsaanzegging van 48 uur neergelegd voor het treinbesturingspersoneel. Deze zal ingaan op 10 juli 2018 om 3 uur, en eindigen op 12 juli 2018 om 3 uur.
OVS verzet zich omwille van volgende redenen tegen het herwaarderingsvoorstel dat voor het treinbesturingspersoneel werd geformuleerd:
- De voorgestelde financiële enveloppe laat geen betekenisvolle en billijke herwaardering toe voor het geheel van het treinbesturingspersoneel;
- de herwaardering is gelinkt aan nieuwe productiviteitsverhogende maatregelen;
- wat de niet-financiële aspecten zoals de humanisering van de prestaties en de eindeloopbaanregeling betreft, gaat het engagement niet verder dan vage toezeggingen.
OVS zal van 10 juli 2018 03:00 tot 12 juli 2018 03:00 op nationaal niveau alle stakingsacties dekken van:
- alle (eerste) treinbestuurders en hun omkadering van de directie transport, voor alle depots;
- alle bestuurders rangeringen, technische sectorchefs en ondersectorchefs tractie voor alle werkzetels NMBS van de directie transport.
Toch ook even stilstaan bij ziekte > herklasering > pensioen ( wordt invaliditeit ) waar tbs onderhevig aan zijn . Zoals het er nu voorstaat is er GEEN ( noteerder ) vangnet meer voor een tbs. Er zouden mijn inziens voorstellen moeten komen waarin bepaalde Jobs toegekend kunnen worden aan tbs.
Helemaal waar! Terwijl de directie mooie woorden spreekt over betere waardering van het personeel, haalt men de fundamentele rechten van dat personeel stelselmatig onderuit. Om dat te counteren is een krachtsverhouding noodzakelijk die erin slaagt de moed en vastberadenheid van deze directie en regering terug te dringen.
Ik neem niet snel de pen ter hand om te klagen over een stakingsaanzegging, maar deze keer moet het mij van het hart hoe zeer ik teleurgesteld ben over deze staking. Is het nu echt nodig dat er een staking is van 28 tot 30 juni, van 10 tot 12 juli én van 12 tot 14 juli? Ik weet wel: het zijn verschillende vakbonden en elke vakbond wil zich wat profileren, maar dat is er toch over? Waar is de tijd dat er ook nog 24u-stakingen waren en dat de vakbonden met elkaar konden praten en er voor zorgen dat de stakingsdag gemeenschappelijk was? Als je het over zo’n simpel ding al niet eens kan zijn, welke indruk maak je dan op de directie en op de publieke opinie? Ik kan begrip hebben voor jullie eisen i.v.m. te grote flexibilisering in één richting, maar ik zou het fijn vinden dat jullie ook begrip zouden tonen voor de gebruikers van de trein en hen niet nodeloos dagenlang gijzelen.
Want dat stoot mij natuurlijk ook héél hard tegen het hart: een goede stakingsactie treft de directie en de aandeelhouders, maar met dit soort staking lukt dat niet. Integendeel: je treft de mensen met een positieve attitude tegenover het spoor: er zijn namelijk talrijke jeugdbewegingen die op 11 juli ofwel met de trein naar de kampplaats gaan ofwel dan terug komen. Hoe moeten zij dat oplossen? Concreet hebben wij voor onze chiro een ticket van 400 euro gekocht? Als we niet met de trein kunnen en nu nog snel een bus moeten boeken voor bijna 80 personen, kost dat +-1600 euro (we hebben al prijzen opgevraagd!) Mogen wij die meerkost aan jullie doorrekenen?
Ik hoop dus van harte dat de verzoeningsvergadering van morgen een succesvolle afloop heeft en dat jullie de staking verdagen, en op zijn minst niet op 11, 21, 31 juli, 1 en 11 augustus staken want dat zijn de wisseldagen van de jeugdbewegingen. Zij vormen de toekomst van de gebruikers van het openbaar vervoer! Je wil ze nu toch al niet degouteren van het spoor en/of de spoorbonden als een onbetrouwbare partner!?
Ik heb gisteren een uitgebreide en genuanceerde reactie geplaatst.
Waarom verschijnt deze niet?
Excuses, bij deze rechtgezet.
Excuses aanvaard!
Het feit dat het OVS (en het ACOD) nog steeds denken dat een staking een geoorloofd drukkingsmiddel is, getuigd van een achterlijkheid die in de 21ste eeuw totaal onaanvaardbaar is. In de tijd van Daens trof een staking louter Het Kapitaal. Nu treft u hiermee mij, de gewone man, de student en de bejaarde. Statistisch kan het niet anders dan dat ook veel van uw leden voor deze regering hebben gekozen. Welk recht heeft u dan om mij, mijn zoon en mijn oude moeder hun vorm van transport te ontzeggen.
11 juli is een datum waarop talloze jeugdverenigingen op kamp vertrekken of terug komen. Zij maken vaak gebruik van de trein. Hiervoor plannen ze ver op voorhand, vervoer zoeken voor zulke grote groepen is last-minute vaak niet gemakkelijk en zeer duur.
De leiders, leidsters, animatoren en andere begeleiders hebben het zo al druk genoeg. Een kamp vergt veel werk, ze spenderen al hun energie om de kinderen een onvergetelijk kamp te bezorgen.
Bovendien start op 11 julie Dour, een van de grootste festivals van België. 240.000 bezoekers over 5 dagen, waarvan een significant deel met de trein gaat.
Nu kan ik geloven dat het stakende personeel zijn redenen heeft. Spijtig genoeg wordt de reiziger hier zeer beperkt over ingelicht. Wat weer zorgt voor weinig begrip, maar ik ga niet kwaad zijn op individuele personeelsleden.
Toch, na deze staking op een zeer ongelegen datum en na meerdere stakingen in het verleden tijdens examenperiodes ed. krijg ik de indruk dat de datums zo gekozen worden om zo veel mogelijk mensen te raken. Nochtans hebben die reizigers niets misdaan, meer nog; zonder deze reizigers zouden er geen jobs zijn om te staken.
Misschien kan de vakbond eens zoeken naar een aangenamere manier om te strijden voor een kwalitatieve en eerlijk werkomgeving.
Momenteel handelt de vakbond als een bende machtsgeile, egoïstische peuters. Als ze echt ijveren voor een beter leven van het spoorpersoneel, is het dan niet hypocriet om andere mensen het leven zuur te maken? Ik heb het hier niet alleen over deze vakbond, het is een algemene opmerking. Deze staking was voor mij de laatste druppel…
Goed gezegd Simon!