Eén van onze afgevaardigden was ervan getuige hoe een bestuurder die betrokken was bij een persoonsongeval onder druk gezet werd door een politieagent om onmiddellijk na de feiten een verklaring af te leggen, dit terwijl de bestuurder duidelijk aangaf nood te hebben aan een vertrouwenspersoon of API.
De betrokken agent bleef aandringen, er daarbij veelvuldig op wijzend dat de bestuurder zich zou onttrekken aan een direct bevel van de procureur, wat mogelijk strafrechtelijke gevolgen zou hebben, en waardoor hij ook beschouwd zou worden als een verdachte in plaats van als getuige.
Een en ander heeft ertoe geleidt dat de bestuurder om medische bijstand heeft verzocht.
Aangezien dit incident redelijk wat commotie teweegbracht onder de bestuurders, werden vanuit de OVS volgende vragen voorgelegd aan het CPBW van de betrokken TCT:
- In hoeverre dient de (spoorweg)politie rekening te houden met de emotionele toestand van de bestuurder vooraleer na een potentieel traumatische ervaring een verhoor afgenomen kan/mag worden?
- In hoeverre is het recht op bijstand van een vertrouwenspersoon of API bij het afleggen van een verklaring absoluut? Kan de (spoorweg)politie eisen dat onmiddellijk een verhoor wordt afgenomen als de emotionele toestand van de bestuurder dit niet toelaat?
- Kunnen er strafrechtelijke gevolgen zijn voor een treinbestuurder die na een potentieel traumatische ervaring stelt dat zijn emotionele gesteldheid de bijstand van een API vereist, en op basis hiervan weigert om onmiddellijk een verhoor te laten afnemen?
Het standpunt van de OVS in deze is duidelijk. Een personeelslid dient alle mogelijke medewerking te verlenen aan de bevoegde autoriteiten na een ongeval, maar pas wanneer zijn emotionele gesteldheid het toelaat.
Een personeelslid dat betrokken is bij een potentieel traumatische ervaring dient in de allereerste plaats steeds beschouwd te worden als een slachtoffer, vervolgens als een getuige en nooit als een verdachte.
[citaat]De betrokken agent bleef aandringen, er daarbij veelvuldig op wijzend dat de bestuurder zich zou onttrekken aan een direct bevel van de procureur, wat mogelijk strafrechtelijke gevolgen zou hebben, en waardoor hij ook beschouwd zou worden als een verdachte in plaats van als getuige.[citaat]
Bij mijn eigen ongeval op 19 Januari ben ik niet ondervraagd door de spoorwegpolitie omdat er 5 Walen aanwezig waren waarvan niemand bevoegd bleek te zijn een Nederlandstalig persoon te ondervragen. 9 weken later ontving ik een brief van de spoorwegpolitie, met een hoofding van 3de categorie, dit in opdracht van een parketmagistraat. Welke info heeft die parketmagistraat gekregen? Dat er niemand aanwezig was om mij een verklaring af te nemen, of dat ik me heb onttrokken aan een direct bevel van ????? .
Mijn collega ontving een brief van 3de categorie maar dit werd wel omgezet naar 1ste categorie. Een ondervraging als slachtoffer/getuige. Voor mij kon dit niet worden rechtgezet. Mij wordt een misdrijf ten laste gelegd. Zo heb ik dit artikel begrepen. Ikkreeg een telefoonnummer van de advocaat van de OVS maar als ik teruggebeld word krijg ik een persoon aan de lijn die geen advocaat is, maar wel een medewerker van de OVS. Word het niet eens tijd dat ik in contact gebracht word met jullie advocaat?
Verder is het nu door iedereen geweten op de TCT in Brussel. Er komt van mijn ongeval een reconstructie te Vorst HST in de nacht van 26 op 27 April. Zal de advocaat van de OVS of een medewerker daarvan aanwezig zijn in steun of moet ik het stellen met enkel de toegewezen Instructeur? En is de reconstructie opgezet door de spoorwegdirectie, of op vraag van datzelfde Parket? Ik weet na het lezen van dit artikel niet meer wat ik hiervan moet denken.